اخبار

تفاوت بین سروو دیجیتال و سروو آنالوگ در نحوه عملکرد آنها و سیستم های کنترل داخلی آنها نهفته است:

سیگنال کنترل: سرووهای دیجیتال سیگنال های کنترل را به عنوان مقادیر مجزا، معمولاً به شکل سیگنال های مدولاسیون عرض پالس (PWM) تفسیر می کنند. از طرف دیگر سرووهای آنالوگ به سیگنال های کنترل پیوسته، معمولاً سطوح ولتاژ متفاوت پاسخ می دهند.

وضوح: سرووهای دیجیتال وضوح و دقت بالاتری را در حرکات خود ارائه می دهند. آن‌ها می‌توانند تغییرات کوچک‌تر در سیگنال کنترل را تفسیر کرده و به آن پاسخ دهند و در نتیجه موقعیت‌یابی صاف‌تر و دقیق‌تری را به همراه دارند. سرووهای آنالوگ وضوح کمتری دارند و ممکن است خطاهای موقعیت یا لرزش جزئی را نشان دهند.

سرعت و گشتاور: سرووهای دیجیتال به طور کلی در مقایسه با سرووهای آنالوگ زمان پاسخ سریعتر و قابلیت گشتاور بالاتری دارند. آنها می توانند با سرعت بیشتری شتاب داده و سرعت خود را کاهش دهند و برای کاربردهایی که نیاز به حرکات سریع یا نیروی زیاد دارند مناسب هستند.

نویز و تداخل: سرووهای دیجیتال به دلیل مدارهای کنترلی قوی کمتر در معرض نویز و تداخل الکتریکی هستند. سرووهای آنالوگ ممکن است بیشتر در معرض تداخل باشند که می تواند بر عملکرد آنها تأثیر بگذارد.

قابلیت برنامه ریزی: سرووهای دیجیتال اغلب ویژگی های قابل برنامه ریزی اضافی مانند نقاط پایانی قابل تنظیم، کنترل سرعت و پروفایل های شتاب/کاهش سرعت را ارائه می دهند. این تنظیمات را می توان برای مطابقت با نیازهای برنامه خاص سفارشی کرد. سرووهای آنالوگ معمولاً فاقد این قابلیت های قابل برنامه ریزی هستند.

توجه به این نکته ضروری است که این تفاوت ها ممکن است بسته به مدل های خاص و سازنده سرووها متفاوت باشد.